മലപ്പുറം പുറം കാഴ്ച

ഇന്ന് മലപ്പുറം  ജില്ല പിറവി ദിനം

1969  ജൂണ്‍ 16  നു രൂപം കൊണ്ട മലപ്പുറം ജില്ലയെ കുറിച്ച്  ആദ്യകാലത്ത് പുറം നാട്ടുകര്‍ക്കുണ്ടായിരുന്ന  ധാരണയെ പറ്റി പതിനഞ്ചു വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു  മുമ്പ്     

പത്രപ്രവര്‍ത്തകന്‍  ശ്രീ .ഓ .അബ്ദുള്ള സാഹിബിന്റെ    പ്രസംഗത്തില്‍ കേട്ട ഒരു സംഭവം  ഇവിടെ കുറിക്കട്ടെ. തെക്കന്‍ ജില്ലയിലെ ഒരു നായര്‍ തറവാടിലെ പെണ്‍കുട്ടിക്ക് ബാങ്കില്‍ ജോലി കിട്ടി. അപ്പോയിന്റ്   മെന്റ്   ഓര്‍ഡര്‍         കയ്യില്‍ കിട്ടിയ കുട്ടി ആകെ പരവശയായി .ജോലി കിട്ടിയ സന്തോഷത്തില്‍ പെണ്കുട്ടിക്കുണ്ടായ ഈ പരവേശത്തിന്റെ കാരണം ചോദിച്ച രക്ഷിതാക്കള്‍ക്ക് പെണ്‍കുട്ടി      അപ്പോയിന്റ് മെന്റ് ഓര്‍ഡര്‍ ചൂണ്ടി കാണിച്ചു കൊടുത്തു. തുറന്നു നോക്കിയാ രക്ഷിതാക്കള്‍ പരസ്പരം മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി തങ്ങളുടെ മകളുടെ നിര്‍ഭാഗ്യത്തെ കുറിച്ച് ഓര്‍ത്ത്‌ കണ്ണീര്‍ വാര്‍ത്തു. ജോലി കിട്ടിയിരിക്കുന്നത് കുട്ടി പാകിസ്താനില്‍ ആണ്. മലപ്പുറം എന്നെഴുതിയ ആ കവര്‍ കയ്യില്‍ പിടിക്കാന്‍ പോലും ഒരു ഭയപ്പാട്. അമ്മാവനും ചെറിയച്ചന്മ്മാരും ബന്ധുക്കളും എല്ലാം ഒത്തു കൂടി . ദേശസാല്‍കൃത ബാങ്കിലെ ജോലിയാണ്. കളയാന്‍ പറ്റില്ല. എന്ന് ചിലര്‍. ജോലി എന്ന് കരുതി ഇത്തിരിപോന്ന ഒരു പെണ്ണിനെ    മലപ്പുറത്ത്       മാപ്പിളമാരുടെ ഇടയിലേക്ക് അങ്ങ് വിടുകയോ എന്ന് മറ്റു ചിലര്‍.  ഒടുവില്‍ രണ്ടും കല്പിച്ചു ജോലി ക്ക് മകളെ ചേര്‍ക്കാന്‍ തന്നെ തീരുമാനമായി. ജോലിക്ക് ചേരേണ്ട അവസാന ദിവസം ഗുരുവായൂര്‍ അമ്പലത്തില്‍ പോയി തൊഴുത്, പത്തു പതിനഞ്ചോളം കുടുംബാംഗങ്ങളുടെ അകമ്പടിയോടെ    കഥാ നായിക മലപ്പുറത്തേക്ക് പുറപ്പെട്ടു. അച്ഛനും അമ്മയും അനിയത്തിയും അമ്മാവന്മാരും അടങ്ങുന്ന ആ കുടുംബം പട്ടാമ്പി വഴി മലപ്പുറം ജില്ലയിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു. പെരിന്തല്‍മണ്ണ കഴിഞ്ഞു  രാമപുരത്തു എത്തിക്കാണും. പെട്ടെന്ന് ബസ്സിന്റെ മുന്‍ സീറ്റില്‍ ഇരുന്നിരുന്ന കഥാ നായികയുടെ അനിയത്തി പുറത്തേക്ക് വിരല്‍ ചൂണ്ടി ഒരലര്‍ച്ച.  " അച്ഛാ അതാ." എല്ലാവരും പുറത്തേക്ക് നോക്കി . സംഗതി സത്യം. അതാ റോഡരികില്‍ ആ ജീവി.

കള്ളി മുണ്ടും പച്ച ബെല്‍ട്ടും തലയില്‍ കെട്ടും ചെവിയില്‍ ബീഡി കുറ്റിയും ആയി ആടിന് ഇല വെട്ടാന്‍ അരിവാളും പിടിച്ച റോഡിലേക്ക് ഇറങ്ങിയ ഒരു സാധു "കാക്ക" (മലപ്പുറത്ത് കാരുടെ ഭാഷയില്‍)

കഥാ   നായികക്ക് ദാഹം, അമ്മക്ക് തല കറക്കം അച്ഛന് വെപ്രാളം അമ്മാവന് വയറു കാളിച്ച. എല്ലാം സഹിച്ചു. കണ്ണീര്‍ വാര്‍ത്തു, ജോലി നല്‍കിയവരെ ശപിച്ചു . യാത്ര തുടര്‍ന്നു.
 ഒടുവില്‍ ജോലിസ്ഥലത് എത്തി പെട്ടു. ഭാഗ്യം ബാങ്കില്‍ വലിയ കുഴപ്പമില്ല മാനേജര്‍ തൊടുപുഴക്കാരന്‍. പിന്നെ യുള്ളത് രണ്ടു ആലപ്പുഴക്കാരികള്‍ . ജോലിയില്‍ പ്രവേശിച്ചു.
 താമസം എന്ത് ചെയ്യും ? രണ്ടു സഹപ്രവര്‍ത്തകരോടും ചോദിച്ചു. "അയ്യോ മാഡം, അതിപ്പോ "
 മാനേജര്‍ ക്ലാസ് ഫോര്‍ ജീവനക്കാരനായ മയമത് കാക്കാനേ വിളിച്ചു ." ഇവര്‍ക്ക് താമസിക്കാന്‍ ഒരു സൗകര്യം കണ്ടെത്തണമല്ലോ ഇക്ക. "

  "അയിനെന്താ, ഞമ്മളെ കൂടീക്ക് പോന്നോട്ടെ ". എന്ന മയമത് കാക്കയുടെ മറുപടി മാനേജരെ സന്തോഷിപ്പിചെങ്കിലും  മറ്റുള്ളവരെ വേദനിപ്പിച്ചു. മനമില്ല മനസ്സോടെ രാത്രി പെരുവഴിയില്‍ ഉറങ്ങാന്‍ കഴിയാത്തത് കൊണ്ട് മയമത് കാക്കാന്റെ പിറകില്‍ വലിയ പെരുന്നാളിന് അറക്കാന്‍ കൊണ്ട് വന്ന പോത്തിന്‍ കുട്ടിയെ പോലേ പോയ  ആ പെണ്കുട്ടി അന്ന് രാത്രി കോഴിക്കറിയുടെ മണത്തില്‍ ലേശം തൈരും കൂട്ടി ഊണ് കഴിച്ചു. "ഇന്തെത്ത ഈ പെണ്‍കുട്ടിക്ക് തീനും കുടീം ഇല്യല്ലോ"എന്ന ഭാഷ കേട്ട് അന്തം വിട്ടു. അതി രാവിലെ തന്നെ വീടുകളില്‍ നിന്ന് ഉയരുന്ന "കൊത്തംബാലിയുടെ" മണം കേട്ട് മനം പുരട്ടി.
കോയിയും നായിയും പായിയും കണ്ടു . ബയ്ത്തും പാട്ടും കേട്ടു.    

  മൂന്നാം ദിവസം മഞ്ചേരിയിലെ ഒരു വനിതാ ഹോസ്റ്റലില്‍ താമസ സൗകര്യം ഏര്‍പ്പെടുത്തി വന്ന മയമത് കാക്കനോട് പെണ്‍കുട്ടി ചോദിച്ചു വത്രേ :"ഞാന്‍ ഇവിടെ തന്നെ താമസിച്ചോട്ടെ ?മൈമൂനതതന്റെ ഒരു അനിയത്തിയായി കരുതിയാല്‍ മതി. "
നാലു വര്ഷം ആ വീട്ടില്‍ താമസിച്ച ആ പെണ്ണൊരുത്തി  ഇന്ന് മലപ്പുറം ജില്ലയിലെ ഒരു പുരാതന നായര് തറവാട്ടിലെ മരുമകള്‍ ആണ്.

പതിനഞ്ചു വര്ഷം മുപ് കേട്ട കഥയിലേക്ക്‌ ഒരല്പം എരിവും പുളിയും എന്റെ വക കൂട്ടിയിട്ടുന്ടെങ്കില്‍   ഒ.  അബ്ദുള്ള സാഹിബ്‌ ക്ഷമിക്കും എന്ന് കരുതുന്നു.